पहाकनि जी बरसाति

पहाकनि जी बरसाति।
अजु तव्हांखे पहाकनि में बरसाति जी गाल्हियूं था बुधायूं। असांजो मकसद सिन्धु भाषा, बोली ऐं संस्कृतिअ जियूं खासियतूनि खे तव्हां तांई पूजायणो आहे। राय-मशविरा इनि बारे में असांखे मिलन्दी त घणी खुशी थीन्दी। -
 डखिण मींह न वसिणा,
जे वसे त बोेड़े,
काइर धकु न हणिणा,
जे हणे त झोरे।
सिन्धु में घणो करेेे डखण-ओलह खां बरसाति न पवन्दी आहे। पर जे इन तर्फ जी बरसाति पई त चंगी बोड़ बोड़ा करे छडीन्दी आहे। याद रखिण जी गाल्हि आहे, असांजो अजमेर समेत ओलह जो राजस्थान बि इन्हींअ ई भौगोलिक स्थितिअ में वसयलि आहे। खास तौर बीकानेर, जैसलमेर वगैरह।
बुठो त थरु, न त बरु
थरपारकर वारो धणो जिलो वारीअ वारो आहे। हिते आबादीअ जो घणो दारोमदार बरसाति ते आहें थर में जे बरसात पेई त उहो सजो इलाइको सुख्यो सताबो ऐं सुन्दर बणिजी पवन्दो, न त उव्हो रेगिस्तान ई आहे।
वसे त कोहु, न त रोहु
बरसाति में इलाइको सुहिणो, न त सुकलु मुल्क।
सियारे में सीउ पवे, आड़हड़ में आरायूं
सन्धु बिन्हीं में को न को, कंहिं खे साराहियूं!
सिन्धु जे उत्तर में सर्दी ऐं गर्मी बई घणियूं थीन्दियूं आहिनि, जेेके परेशान कन्दड़ आहिनि।
डिठो चेटु, पियो अंबनि में मेठु
चेट जे महीने खां पोइ अंबनि में रसु ऐं मिठासु अची वेन्दी आहे।
 जय झूलेलाल। 

एक टिप्पणी भेजें

0 टिप्पणियाँ